De groei is een complex natuurwonder dat we vaak als (te) vanzelfsprekend beschouwen. Toch groeien heel wat kinderen trager dan hun leeftijdsgenootjes. En soms valt hun groei zelfs helemaal stil.
Verschillende genetische, medische en externe factoren kunnen de groei afremmen. Voorbeelden? Groeihormoondeficiëntie (GHD) bij kinderen, meerdere verstoringen van het endocriene systeem, het syndroom van Turner, het syndroom van Down, of dwerggroei (achondroplasie). Bij dwerggroei maakt het lichaam bijvoorbeeld geen kraakbeencellen aan in de botten van ledematen.
Ook chronische aandoeningen zoals inflammatoire darmziekten (IBD), chronische nierinsufficiëntie en hartproblemen kunnen de groei vertragen. Net als ondervoeding, alcohol- of druggebruik, verwaarlozing, chronische stress en te weinig lichaamsbeweging.
Het is vaak moeilijk om de precieze oorzaak van een groeistoornis te bepalen.
Heel wat kinderen halen gelukkig hun groeiachterstand vanzelf in tijdens hun tienerjaren. Maar soms is hierbij de hulp van (synthetisch) menselijk groeihormoon (hGH) nodig. Bijvoorbeeld voor kinderen die zelf te weinig groeihormoon aanmaken (1 op de 2500 tot 5000 kinderen). Of bij een genetisch defect dat het syndroom van Turner veroorzaakt .(1 op de 2000 tot 2500 meisjes).
Ferring doet er via wetenschappelijk onderzoek alvast alles aan om deze aandoeningen beter te begrijpen en de meest geschikte oplossingen te ontwikkelen.
